Page 14 - SBiF_Seminarium1

14 SZKOŁA BANKOWOŚCI I FINANSÓW - SEMINARIUM I

w tym m.in. sprzedaż zagranicznych filii. Przy istotnej obecności inwestorów zagranicznych
w polskim systemie bankowym, którzy mieli kłopoty ze swoimi centralami, pojawił się silny

impuls zmian strukturalnych (własnościowych). Właściciele podejmowali decyzje o zbyciu
banków w Polsce (i faktycznie to robili: grecki Eurobank, KBC, Fortis, AIB, AIG,

UniCredit), a także zadeklarowali taki zamiar (który praktycznie się nie ziścił: portugalskie

Millennium BCP) oraz decydowali się na utrzymanie obecności na polskim rynku
(Commerzbank, ING, BNP Paribas, Deutsche Bank). Jednakże ich funkcjonowanie i postawy

zmieniły się dość mocno. Przede wszystkim dotyczyło to stosunku do ryzyka i poważnego
ograniczenia apetytu na jego podejmowanie. Zaowocowało to ograniczaniem ryzyka.

Częściowo lukę rynkową zajęły banki z polskim kapitałem. W tej dziedzinie zaktywizowała

się spółdzielczość, a także PKO BP SA. Niestety w późniejszym czasie nie zawsze te decyzje
okazały się trafne i banki spółdzielcze odnotowały wyraźny wzrost kredytów nieregularnych.

6 Instytucjonalny rozwój sektora bankowego po 1989 r.

Zmiany zapoczątkowane na przełomie lat 80. i 90. dotyczyły zarówno transformacji
polskiej bankowości centralnej, jak i komercyjnej.

6.1 Bankowość centralna i sieć bezpieczeństwa systemu finansowego

Od 1989 r. system bankowy w Polsce zaczął kształtować się w sposób typowy dla

gospodarek rynkowych, tj. dwuszczeblowy z Narodowym Bankiem Polskim jako bankiem
centralnym i nadzorowanymi przez niego (za pośrednictwem Generalnego Inspektoratu

Nadzoru Bankowego – GINB) bankami komercyjnymi i spółdzielczymi. W kolejnych latach

zmieniały się warunki funkcjonowania NBP, które w korespondencji z całym procesem
9
transformacji ustrojowej można podzielić na następujące okresy :
1) początki transformacji (1989–1991),
2) dojrzewanie gospodarki rynkowej (1992–1997),

3) etap wdrażania strategii bezpośredniego celu inflacyjnego (1998–2003),
4) członkostwo w Unii Europejskiej i okres boomu gospodarczego (2004–2007/8),

5) światowy kryzys finansowy i konsekwencje pokryzysowe (2008–2009/10),

6) okres niskich i ujemnych stóp procentowych (od 2009/10 r.)

9 G. Wójtowicz, Narodowy Bank Polski w okresie transformacji, [w:] R. Kokoszczyński, B. Pietrzak (red.),
Bankowość centralna od A do Z, NBP, Warszawa 2008, s. 128.